Prefabrykaty z żużlobetonu

Do produkcji wyrobów żużlobetonowych wykorzystuje się żużel paleniskowy. Żużel paleniskowy otrzymuje się jako odpad przy spalaniu węgla kamiennego i jest używany jako wypełnienie do stropów i stropodachów oraz jako kruszywo do betonów. Z żużlobetonu najczęściej wykonywane są pustaki ścienne i stropowe. Sam żużel jest to kruszywo sztuczne, nie poddane na obróbkę termiczną, mające niejednorodną frakcję, od spieczonych brył, okruchów i drobnych ziaren piasku do miału.

Niejednorodność kruszywa z żużla paleniskowego wpływa na jakość betonu wykonanego w technologii żużlobetonu, dlatego żużel używany do prefabrykatów żużlobetonowych musi spełniać określone normy.

Żużlobeton to bardzo atrakcyjne kruszywo ze względu na niską cenę i stosunkowo mały ciężar.

W zależności od składu, wytrzymałość prefabrykatów na ściskanie wynosi o 2 do 11 MPa. Minusem tej technologii są skłonności do zmian objętościowych, zarówno skurcz jaki i pęcznienie. Przyczyną tego zjawiska są cząsteczki niespalonego węgla. Podczas przechowywania w warunkach suchych obserwuje się skurcz a w warunkach wilgotnych skurcz betonu zanika, a obserwuje się jego pęcznienie.

Prefabrykaty z żużlobetonu nie są odporne na długotrwałą wilgoć i nie powinny być narażane na stałe zawilgocenie powyżej 75%. Kolejnym minusem jest duża przenikalność cieplna, co wymusza dodatkowe ocieplanie budynków. Do tynkowania ścian i stropów wykonanych z żużlobetonu, nie zaleca się wykonywania bezpośrednio tynków gipsowych. Należy wcześniej wykonać obrzut cementowy lub cementowo-wapienny, a dopiero potem wykonać tynk gipsowy.

Obecnie najcześciej produkowanymi prefabrykatami w tej technologii są pustaki ALFA1 P+W do wznoszenia ścian nośnych i zewnętrznych oraz pustaki ALFA1/2 do wznoszenia ścian działowych. Na rynku istnieje też duża gama pustaków żużlobetonowych do stropów TERIVA